Obecnie bezpłatna pomoc prawna opiera się głównie na barkach kilkuset organizacji pozarządowych, działalności prawników pro bono, jak również instytucji administracji publicznej, głownie Ośrodkach Pomocy Społecznej.  Instytucje publiczne udzielają informacji i porad średnio 29 osobom na miesiąc, podmioty niepubliczne – 133 osobom. Studenckie Poradnie Prawne udzielają rocznie około 13 tys. porad. Biura Porad Obywatelskich – ponad 35 tysięcy. Z kolei w ramach różnych akcji pro bono radców prawnych, adwokatów i notariuszy w roku 2011 udzielono około 25 tys. porad prawnych.

 

- Od lat pojawiają się projekty inicjatyw ustawodawczych, dające nadzieję na poszerzenie dostępu potrzebujących obywateli do przedsądowej pomocy prawnej. I od lat kończy się na obietnicach. 

 

Istotnie jest aby usług udzielały także organizacje niepubliczne, szczególnie organizacje pozarządowe. Trzeba wykorzystać te zasoby w poradnictwie prawnym i obywatelskim, które już w Polsce istnieją – w szczególności zasoby ludzkie. 

 

Z badań Instytutu Spraw Publicznych wynika, że poradnictwo prawne i obywatelskie powinno być dostępne dla wszystkich obywateli w ramach powszechnego systemu, który będzie dostarczał usług wyso­kiej jakości. Za bezpłatnością systemu przemawia również, według badanych, z jednej strony ni­ska jakość polskiego prawa (skomplikowane, rozległe, często zmieniające się, niezrozumiałe), z drugiej strony niewielka świadomość prawna wśród obywateli. 72% badanych jest zdania, że koszty prowadzenia powszechnego poradnictwa powinno pokrywać państwo.

 

Eksperci Instytutu Spraw Publicznych rekomendują, aby powstały system nie był systemem upaństwowionym, powinien być otwarty na niepubliczne pod­mioty świadczące usługi i wspierające PPiO, głównie organizacje pozarządowe. Należy wykorzystać doświadczenie obecnie działających instytucji i organizacji, udzielających porad, przede wszystkim istniejące już, dobrze przygotowane, zasoby ludzkie.

 

 

 

 

Źródło: www.isp.org.pl