Kodeks pracy, w zależności od czasu trwania umowy, a także celu w jakim zostaje 

zawarta  wyodrębnia cztery rodzaje umów o pracę: 

 

a) na okres próbny, 

b) na czas określony (w tym umowa na zastępstwo), 

c) na czas wykonywania określonej pracy, 

d) na czas nieokreślony.  

 

Umowę na czas wykonywania określonej pracy zawiera się w celu wykonania konkretnego zadania, przeważnie wtedy, gdy nie da się ściśle określić czasu trwania zleconej pracy, np. prowadzenie określonego projektu. Strony muszą wtedy dokładnie określić rodzaj pracy do wykonania. Taka umowa może być zwierana wielokrotnie, bez obowiązku zamiany jej na umowę bezterminową. Rozwiązanie takiej umowy następuje z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta, lub wcześniej – na mocy porozumienia stron. 

 

Umowa o pracę na czas nieokreślony  jest umową bezterminową, zawieraną bez oznaczenia końcowego terminu trwania stosunku pracy. Zakłada ona istnienie stałej więzi prawnej między pracodawcą i pracownikiem. Jest to najkorzystniejsza dla pracownika forma zatrudnienia, która  stwarza najdalej idące gwarancje, przede wszystkim w zakresie trwałości stosunku pracy. Wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony musi mieć określone składniki i formę i może być dokonane przez pracodawcę w określony sposób tj. zawierać przyczynę wypowiedzenia. Okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

• 2 tygodnie, jeśli okres zatrudnienia jest krótszy niż 6 miesięcy

• 1 miesiąc, jeśli okres zatrudnienia wynosi co najmniej 6 miesięcy

• 3 miesiące jeśli okres zatrudnienia wynosi co najmniej 3 lata