Prawo pracy
Odwołanie pracownika z urlopu
2010-07-16
Przepisy kodeksu pracy gwarantują każdemu pracownikowi prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Co najmniej jedna część urlopu powinna trwać nie krócej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Od powyższych zasad istnieją jednak odstępstwa. Jednym z nich jest możliwość odwołania pracownika z wypoczynku.
Choć to do pracodawcy należy ocena, czy nakazanie pracownikowi przerwania urlopu i powrotu do pracy jest konieczne i uzasadnione, nie oznacza to dowolności w podjęciu takiej decyzji. Przepisy wskazują, że pracodawca może skorzystać ze swego uprawnienia tylko wówczas, gdy obecności pracownika w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczęcia urlopu. Wyjątkowy charakter tej instytucji przejawia się w możliwości skorzystania z niej wyłącznie wówczas, gdy:
· „kryzysowej” sytuacji nie dało się przewidzieć w chwili rozpoczęcia urlopu,
· nieobecność pracownika w pracy spowodowałaby poważne zakłócenia w procesie pracy (może się tak dziać w sytuacji, gdy pracownik posiada np. szczególne kwalifikacje i nie ma w zakładzie osoby, która mogłaby go zastąpić).
Odwołanie pracownika z urlopu powinno nastąpić z należytym wyprzedzeniem, umożliwiającym powrót i stawienie się w miejscu pracy w wyznaczonym czasie.
Fakt, że pracodawca ma do dyspozycji innych pracowników posiadających takie same kwalifikacje i kompetencje nie oznacza, że nie ma on prawa odwołać z urlopu kolejnego pracownika, jeżeli uzna, że jego nieobecność spowoduje poważne straty lub zakłócenia w pracy zakładu. Jednak ciężar udowodnienia, że taka okoliczność miała miejsce, spoczywa na pracodawcy i dlatego powinien on należycie uzasadnić swoją decyzję.
Z drugiej strony zanim pracownik odmówi wcześniejszego powrotu do pracy, powinien rozważyć konsekwencje, jakie mogą go spotkać. Niezastosowanie się do decyzji pracodawcy stanowi z pewnością nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy. Co więcej, bezprawna i świadoma odmowa wykonania polecenia, zagrażająca istotnym interesom pracodawcy, jest traktowana w orzecznictwie jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i jako taka uzasadnia rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym (por. wyrok SN z dnia 12 czerwca 1997 r., I PKN 211/97, OSNP 1998, nr 1, poz. 323).
Z kolei pracodawca musi ocenić, czy wcześniejszy powrót pracownika będzie mu się opłacał. Przepisy zobowiązują go bowiem do pokrycia kosztów poniesionych przez podwładnego w związku z przerwaniem wypoczynku. Poza kosztami podróży można do nich zaliczyć na przykład niepodlegającą zwrotowi zapłatę za niewykorzystany pobyt w pensjonacie, na kwaterze prywatnej, w ośrodku wczasowym czy w hotelu. Zwrot kosztów obejmuje nie tylko osobę pracownika, ale również wypoczywających z nim członków rodziny, jeżeli w związku z decyzją pracodawcy oni również zmuszeni byli do przerwania urlopu.
Nie uznaje się natomiast za bezpośrednio związane z odwołaniem z urlopu kosztów zakupu odzieży, sprzętu sportowego czy turystycznego nabytego w związku z urlopem. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku utraconego zarobku, jeżeli pracownik zaplanował w wolnym czasie dodatkową pracę. Udowodnienie poniesionych kosztów i ich wysokości należy do pracownika.
W razie sporu co do zasadności odwołania z urlopu między pracownikiem a pracodawcą, czy też zasadności zwrotu poszczególnych kosztów lub ich wysokości, właściwy w sprawie jest sąd pracy.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.
Newsletter
Zapisz się do naszego NewsletteraSonda
Statystyka
KrakówLiczba osób:1090
Liczba porad i informacji:2329
Brzesko
Liczba osób:301
Liczba porad i informacji:620
Bochnia
Liczba osób:331
Liczba porad i informacji:732
Oświęcim
Liczba osób:1
Liczba porad i informacji:1
Maków
Liczba osób:1
Liczba porad i informacji:1
